สอนร้องเพลง | ผิดแล้วอย่าหยุด

เวลาผมสอนร้องเพลง 
สิ่งหนึ่งที่ผมเจอจากเด็กนักเรียนผมเกือบทุกคนเลย คือ
ระหว่างร้องเพลง เค้าชอบกังวลว่า “ถูกมั๊ย”

บางคนร้องๆ อยู่ก็ชอบทำหน้าไม่แน่ใจ แล้วหันมาถามผมว่า
“ถูกมั๊ยคะพี่ เมื่อกี๊โอเคมั๊ยคะ”

ถ้านักเรียนที่สนิทๆ กันหน่อยมาทำแบบนี้
ผมจะโบกกระโหลกเบาๆ พอน่ารัก
แล้วบอกว่า
เอ็งจะหยุดร้องทำไมฟระ เวลาเล่นดนตรี ร้องเพลงเนี่ยะ
ถ้าพลาดแล้วทะลึ่งหยุด!! หันมามองความผิดพลาดเมื่อครู่ว่า
อุ๊ย เมื่อกี๊นี้พลาด นั่นหมายถึงเพลงล่มเลยนะ!!!
มันเป็นความผิดพลาดร้ายแรง ยิ่งกว่าที่ผิดพลาดเมื่อกี๊นี้อีก

บางทีความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ก็ช่างแม่งเถอะ
คนดูเค้าไม่ได้มานั่งจ้องจับผิดเราหรอก
อุ๊ย เมื่อกี๊ร้องเพลงไม่ชัด 1 คำ หายใจไม่ค่อยทัน 1 ครั้ง
คนดูเค้ามาเชียร์เรา เค้ามาให้กำลังใจเราาาาาาา

ถ้าไม่อยากผิดพลาด ก็ซ้อมมาดีๆ
ตอนซ้อมเนี่ยะ ซ้อมให้แม่นยำ จริงจัง
เน้นที่เบสิคให้ดี โน๊ตถูก จังหวะใช่ เนื้อเพลงจำได้

ฝึกพื้นฐานการออกเสียง การหายใจให้ดี
ออกกำลังกายให้ร่างกายแข็งแรง
ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

แต่เวลาโชว์เนี่ยะ… ช่างแม่งงงงงงง
ถ้าซ้อมมาดีซะขนาดนั้น โชว์มันต้องไม่พลาดแน่ๆ ครับ

หรือต่อให้พลาดสักนิด จะเป็นไรไป
เสี้ยววินาทีนั้น คนอาจจะไม่ทันได้ยินเลยด้วยซ้ำ

เอาเวลามาใส่ใจเรื่องอื่นดีกว่า
ทำยังไงโชว์ของเราจะสนุก ทำยังไงมันจะได้อารมณ์
เพลงช้า ฟังเพราะ เพลงเศร้า เคล้าน้ำตา
เพลงเร็ว สนุกสนาน มันส์ สะใจ

อีกอย่างนึงที่ผมบอกนักเรียนของผมเสมอ

ดนตรีคือศาสตร์แห่งศิลปะ…
มันเป็นเรื่องของรสนิยม…

บางทีเราคิดว่ามันเพราะแล้ว สวยงามแล้ว
แต่คนอื่น อาจจะบอกว่าไม่เพราะ… ก็เป็นได้…

เช่น ผมชอบดูภาพเหมือน ไม่ชอบภาพ Abstract
แต่ภาพ Abstract ภาพนั้น อาจขายได้เป็นล้านๆ

ดังนั้น อย่าคิดเยอะ

มีความสุขกับสิ่งที่ทำ เชื่อในสิ่งที่ร้อง
เพราะถ้าเราเองยังไม่เชื่อ แล้วจะให้คนอื่นเชื่อเรานั้น…
“ไม่มีทาง”

ส่งความสุขไปให้ผู้ฟังให้ได้
แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว

Comments

comments